Gelukkig nieuwjaar!

Gelukkig nieuwjaar! Maar… het is 16 februari?! Toch is mij vandaag een aantal keer een gelukkig nieuwjaar gewenst. Heel apart. Ik leg het uit.

Maar eerst: ik ben er weer!! Thuis. In de warmte (oh niet normaal, zal er niet al teveel over zeggen, maar echt… warm zeg. Echt. Tomatenwangen en schapenhaar 6dubbel back again 😊.) Maar ook bij de fijne Keniaanse mensen. En bij mijn inmiddels steeds meer bevriende mede-docenten. En in het hotel. Oh nee. Dat nog even niet. Want er zijn altijd dingen die anders lopen in Kenia. Het hotel was de eerste twee dagen overboekt. Dus moesten er een aantal deelnemers naar een hotel in de buurt. En omdat ik als laatste, met de laatste groep, aankwam, was/ben ik het bestuurslid dat in het andere hotel ging slapen. Ook wel weer leuk hoor. Anders. Maar een heel leuk hutje deze keer als hotelkamer. En heel veel aapjes. En een gezellig groepje. Maar het is natuurlijk niet echt handig. Snel bestuursoverleg kan niet, en we pendelen wat heen en weer. Gelukkig wel al (nu al, echt record) ten huwelijk gevraagd door een tuk tuk chauffeur. Oh ben je getrouwd? Nou geeft helemaal niks, je komt gewoon lekker hier wonen. En als je kinderen hebt laat je die toch overkomen? Hahahaha. Nou geen Kenia reis als je niet ten huwelijk bent gevraagd, zeggen Daniella en ik altijd. Check. Dat in ieder geval al gelukt!

Gisteren als laatste groep aangekomen dus. Best een aardige vlucht. Toch een paar uurtjes geslapen, maar de donderdag is echt landen altijd. Letterlijk en figuurlijk. Bizar om ineens in zo’n andere wereld te zijn. Je moet zo vertragen. En dat moet echt hoor. Totaal ander tempo. Al is het alleen maar omdat het hier zo warm is. Pole pole zeggen ze hier. Rustig aan… Heel goed. Zouden we in Nederland ook veel meer moeten proberen. Pole pole. Heerlijk geslapen en toen wakker geworden als een ander mens. Wauw. Ik ben er. Wat toch een geluk dat ik dit mag doen.

En vandaag dan echt het werk begonnen. We gingen met de groep naar de Playground. De deelnemers ontmoeten daar hun facilitators, de Keniaanse docenten die ze op de scholen begeleiden tijdens de workshops, en spreken de workshopdagen door. En dit was weer echt een feestje. Zó leuk dat ik steeds meer Kenianen begin te kennen. Zó blij word ik ervan. Grote glimlach die niet meer is verdwenen. En ze zeiden allemaal happy new year tegen me. Even gek. Maar hier blijkbaar niet zo gek. Ze hadden me in oktober voor het laatst gezien en dit was de eerste keer in het nieuwe jaar. En dus wens je elkaar hier in Kenia tot 1 maart, gewoon gelukkig nieuwjaar! Mooi toch.

Oh en nog even trots op mijn nieuwe project was ik. Het was al mooi om mijn VO groep zo bij elkaar te zien en toen zei facilitator Mary ook nog dat ze het zo’n goed idee vond om de Junior Secondary groep te scheiden van de gewone Secondary groep. Ze vonden het vorige keer echt lastig om het onderscheid te maken. De Junior Secondary docenten lopen toch echt tegen andere uitdagingen aan dan de Secondary docenten. Whoeha!! Goed aangevoeld. Nu maar hopen dat het ook goed uitpakt. Maar ben al blij met baby stapjes hoor. Dus komt goed. Alles is winst.

Het wordt dus allemaal steeds vertrouwder voor mij hier in Kenia. En er zijn weer hele nieuwe dingen. Maar de hele dag ben ik blij. Happy new year dus. Kan makkelijk in februari.