Vrije ochtend, kleuters en toch ook middelbare school.

Na 4 dagen T4T overleggen, voorbereidingen, workshops bezoeken, teambijeenkomsten houden en vervoer regelen was ik zondagavond echt heel moe. Ik verheugde me dus erg op mijn vrije ochtend. Lekker met een bootje naar het rif en een zandbak. En daar dan beestjes zoeken. En snorkelen. Lekker achter voorzitter Jan aanhobbelen ook. Alleen toen Jan hoorde dat ik meewilde was hij blij, want hij kon eigenlijk niet. Oh perfect Marlies, dan kun jij de groep meenemen, dat is helemaal iets voor jou. Jajaja, dat zal best, maar ik moest even slikken, want dan zou ik nóg verantwoordelijkheid en een taak hebben. Ik wilde juist alleen een beetje volgen en nergens aan denken… Maar goed. Ik ben bestuur, niet zeuren.

En het bleek natuurlijk dat Jan gelijk had. Het was natuurlijk helemaal wat voor mij. Helemaal in mijn element was ik. Tuck tucks regelen langs de weg, de groep meenemen. Vanalles vertellen over zeesterren, zeekomkommers en sponsen, het was fantastisch! En de groep leiden met deze groep is alleen maar een feestje. Dat gaat helemaal vanzelf. Ik kwam iets later bij de verzamelplaats (waar ik de tuck tucks heen had gestuurd) omdat ik het geld was vergeten voor de bootjesmeneer. Hadden ze niet eens door, want ze stonden massaal een baviaan te fotograferen. Hoewel dat ik er weer was, wisten ze toch. Want toen de baviaan ineens een onverwachtste beweging maakte werd massaal mijn naam gegild. Hahahahahaha hoezo? Wat had ik gedaan dan met die baviaan? Had ik me op moeten offeren ofzo? Maar ook wel weer lief. Het was een topdag. Met ietwat verbrande schouders en een nog roder dan normaal voorhoofd, ging ik superblij weer aan het werk. Vervoer regelen en bestuursvergadering was dat werk. Serieus nogmaals: topdag!

Over topdagen gesproken. Vandaag kon er ook wat van. Ik ging op pad met deelnemer Teske. Zij is 20 jaar geleden mee geweest met één van de allereerste T4T reizen. Nu is ze directeur van twee basisscholen en kreeg hier de verantwoordelijkheid over de ECD (early child development dus kleuters) tak. Zij heeft twee dagen workshops gegeven aan 44 (!) kleuterleidster. Wat een held. Dus vandaag tijdens de eerste scholenbezoeken ging ik met haar mee. En dat was fantastisch. We keken mee in een kleuterklas met 92 (!!) kleuters. En allemaal deden ze mee met de les. Niet normaal. Buiten gingen ze een bepaald moment in de kring staan en daar kon ik niet eens een overzichtsfoto van maken. Te groot.

Ik ging na een half uur uit de les, want er was ook een Junior Secondary en ik wist dat één van de docenten daar, ook de workshops bij ons gevolgd had. Bij deze docent Ireen mocht ik een les kijken en nabespreken. Ik vroeg was zij nu anders deed nu ze de workshops had gevolgd. En echt het waren babystapjes, maar wat was dat mooi! Ze vertelde nu aan het begin aan de leerlingen wat ze aan het einde van de les zouden moeten kunnen en ze liet ze regelmatig met elkaar overleggen. Dat deed ze voorheen nooit, zei ze. Dus babystapjes, maar zo moet het ook gaan. Deze school blijkt nog erg achter te lopen, had Teske al gezegd. Nou dan zijn babystapjes des te mooier. Ook vroeg ik haar waarom ze leraar was geworden. Omdat ze ooit een favoriete leraar had die haar echt zag. Haar potenties. “My teacher saw me. I am what I am because of her. And I want to do the same to my students now.”

Tot slot nog een wiskundeles gezien bij een docent die echt de hele dag vroeg of we niet ook bij hem wilden komen kijken. Charmante man, goed verzorgd, leuk baardje, dus oké oké, aan het einde van de ochtend kon het. Nou, die zou ook eens een T4T workshop moeten volgen en de babystapjes maken. Hahaha. Maar hij was wel populair en deed super enthousiast mee toen we de wiggle wiggle nog even met zijn klas deden. En hij liet ons zomaar in zijn les kijken hè? Dat is ook niet niks. Veel meegemaakt dus weer. En nu terug in het hotel en morgen waarschijnlijk een hele hoteldag. Ook wel weer eens lekker zeg! Werken vanuit het hotel. Lijkt me heerlijk! Maar ja, je weet het nooit hè? Kan zomaar weer anders zijn hier in Kenia 😊.