Verbinding, schapenhaar en tomatenwangen.

Zaterdag en zondag zijn workshopdagen bij teachers4teachers. Juist op zaterdag en zondag, omdat de docenten, headteachers en HOD’s niet doordeweeks hun school mogen verlaten van de Keniaanse regering. Nascholing is dus altijd in het weekend. Des te fantastischer dat onze workshops evengoed zo vol zaten. Doen ze toch maar weer die enthousiaste, hardwerkende Kenianen in hun vrije weekend! Moeten we in Nederland eens proberen.

De workshops die we geven zijn altijd op basis van gelijkwaardigheid en gaan uit van de Kenianen en hun vragen en challenges (ik heb vast wel eens hier verteld dat er in Kenia geen problemen zijn. Hier noemen ze dat uitdagingen 😊). En dat is nou juist zo mooi aan deze stichting. We komen de Kenianen niet vertellen hoe ze het moeten doen. We brengen onderwijsprofessionals samen, laten ze praten over onderwijs en voegen dan hier en daar iets toe. En constant met respect naar de Keniaanse cultuur en gang van zaken. We zijn tenslotte te gast in hun land. En daar zit hem dan de verbinding. Want we zijn allemaal docenten en willen allemaal het beste voor de leerlingen. Daarin verschillen we echt niet!

Ik bezocht twee dagen lang deze workshops. En wat was het een feestje. Gisteren drie workshops bezocht en alle drie hadden ze los van elkaar iets moois. De eerste was een groep special needs docenten. Daar vertelde een deelnemer een prachtig verhaal over waarom ze bij het onderwijs is gegaan. Ze heeft zelf echt geen goede schooltijd gehad en was daardoor extra gemotiveerd om het zelf anders te doen. Ze bleek super zenuwachtig. Een groep kinderen is geen enkel probleem, maar voor een groep volwassen staan (en dan ook nog Keniaanse volwassenen) vond ze doodeng. Maar ze stond daar wel. Maximaal uit je comfort zone, maar het wel gewoon doen. Fantastisch dapper toch?

Toen naar een speciaal needs (speciaal onderwijs) school waar meteen al de energie vanaf spatte. Ik deed de wiggle wiggle energizer met ze. En wat was dat lachen. Wát een energie! Heerlijk! En ook een besef momentje van: kijk mij nou? Lachen en dansen en geinen met vreemde Kenianen en daar alleen maar van genieten. Maar dat gebeurde gewoon. Dat gebeurt hier gewoon.

En tot slot naar misschien wel de mooiste workshop van de dag. Een workshop gegeven door twee Kenianen. En daar stond een volwaardige T4T workshop, waar geen Nederlander aan te pas kwam. Kijkje in de toekomst. Heel mooi!

Vandaag dan op bezoek bij mijn VO scholen. Wat was ik trots. Grote groepen en super enthousiaste Kenianen én Nederlanders. Mooi, mooi, mooi. Wát een energie, wát een verbinding en wát een mooie mensen! En daarna met teachers4teachers oprichtster Mia uit lunchen. Ze wilde me als nieuw bestuurslid spreken over hoe ik denk over de toekomst van T4T en wat mijn rol daarin is/zal zijn. Mooie gesprekken over de organisatie en onszelf en genieten van het strand en het heerlijke eten. Hierna wist ik nóg zekerder dat ik hier op mijn plek ben. Dat deze stichting het helemaal is voor mij. Mijn teachers4teachers, mijn Kenia, mijn thuis (voor bijna 4 weken per jaar dan hè, we moeten ook niet overdrijven 😊.)

Ben ik dan alleen maar aan het werk? Nou… het is wel even heel hectisch. Maar de eetmomenten zijn heel gezellig. Een wijntje drinken doe ik ook en gisteren proefde ik ook nog wat cultuur. Er was een Masai optreden waar ik 3 seconden ben gaan kijken. Springen en al deden ze. En stinken. Naar geit. Maar ik ben er geweest. Dus cultuur zat 😊.

En morgen een vrije ochtend. Ik neem de groep mee naar een zandbank waar we gaan snorkelen. Pas ’s middags weer werk dingen. Dus nou. Niet alleen maar aan het werk. En trouwens… werk? Ik krijg er zóveel energie van dat ik het bijna geen werk wil noemen. Maar nu ben ik wel moe. Of eigenlijk een beetje kapot. Het is ook best warm. Best heel erg warm. Ik loop weer constant met tomatenwangen en schapenhaar. Maar nou en. Wel tomatenwangen en schapenhaar in dit prachtige land. Dus dat! Ik tel nog even mijn zegeningen. En schapen. Weltrusten!